Maandagochtend resonantie…!!
Stel je de maandagochtend voor, het weekend is voorbij gevlogen en je “mag” weer. Wat neem je mee van het weekend in je nieuwe werk week?
Wellicht was je zaterdagavond op de dansvloer te vinden, weer eens lekker uit je dak gaan op swingende muziek met je beste vrienden. Of was je op zondag met je team een sportwedstrijd aan het spelen en heb je net niet gewonnen maar wel veel gelachen met elkaar. Misschien heb je wel je nieuwe boek uitlezen, lekker ‘verdrinken’ in het verhaal op de bank.
Soms heb je van die weekenden die blijven hangen met een ervaring waarbij alles leek te kloppen, voor een moment resoneerde je met de wereld om je heen – je vrienden of familie, de natuur, muziek of kunst. Hoe werkt dat eigenlijk, waarom hebben we dat niet wat vaker? En, kan je dat op je werk ook ervaren? Interessante vragen om eens in te duiken. Veel lees plezier.
Resonantie, wat is dat eigenlijk?
Vraag het aan een Marketeer en die zal je het je exact kunnen uitleggen. Of het nu een auto, een vakantie of de laatste mode is, alles lijkt verkocht te worden als een beleving. Je kan tegenwoordig zelfs een reis boeken om het Noorderlicht te gaan beleven in Scandinavië met een ‘geld terug garantie’ als het natuurverschijnsel er die dag even geen zin in had en de ultieme beleving van het Noorderlicht door je neus is geboord.
De maakbare sensatie van ‘service with a smile’ zoals de stewardessen van de Airlines zo kunnen mooi acteren. Affectieve arbeid noemen we dat, arbeid met als doel je een unieke ervaring te bezorgen. Dit is inmiddels een hele industrie geworden. En …, we weten allemaal dat het zo niet werkt of misschien alleen voor heel eventjes.
Bovenstaande voorbeelden herkennen we denk ik allemaal wel, ze staan symbool voor de ‘resonantie’ die aan ons verkocht wordt om de behoefte aan betekenisvolle ervaringen op te vullen.
Echter, betekenisvolle ervaringen zijn niet maakbaar. We willen alles controleren terwijl de echte levendige ervaring voortkomt uit de ontmoeting met het onbeschikbare, het onkenbare en het onbeheersbare. Je wordt geraakt door iets in de buitenwereld (affectie) en deze ervaring (emotie) zet je in beweging om hiermee iets te gaan doen.
Denk aan de verrukking die je kan voelen bij de aanblik van de eerste sneeuw als je ’s morgens je gordijnen van de slaapkamer open doet. Als kind wil je meteen naar buiten om een sneeuwpop te gaan maken. Of de toevallige ontmoeting met een oude vriend of vriendin en het verrassende gesprek dat je vervolgens samen hebt.
Waar is de echte ervaring gebleven?
De Duitse filosoof Hartmut Rosa heeft er ongeveer z’n levenswerk van gemaakt om de oorzaken van vervreemding – de tegenhanger van resonantie – te onderzoeken. Hij spreekt over de versnellingslogica van de moderne tijd. We zijn steeds in competitie en alles moet continue sneller en efficiënter. We hebben alles tot instrumenten gemaakt en zo richten we ook bedrijven in, langs de as van doelmatige efficiëntie.
Ooit werden innovaties geïntroduceerd om meer vrijheid te creëren, de stofzuiger, de wasmachine, de auto, email. Maar het gekke is dat we nooit méér tijd overhouden. Echter, zo gek is dat niet als je beseft dat we continue in competitie leven en werken. We lopen tegen de richting de roltrap op en op dezelfde plek blijven vraagt al vaak een behoorlijke inspanning.
De middelen die bedacht waren om meer vrijheid in het leven te creëren zijn nu steeds meer een doel op zich geworden. Ze worden behangen met de belofte van unieke ervaringen om ze aantrekkelijk te maken voor het publiek. Het lijkt me niet zo lastig te voorspellen of AI deze trend nog verder zal versnellen, de maakbare samenleving….!
Resonantie hebben we volgens Rosa nodig om ons leven -en dus ook ons werk – als zinvol te ervaren. We moeten tegen de stroom in vertragen, maar er is meer wat we kunnen doen.
Het is maandagochtend en we gaan vertragen!
Terug naar de maandagochtend … Wat moeten we of kunnen we doen om ons werk als zinvol te ervaren of op z’n minst af en toe resonantie te ervaren? Natuurlijk is er geen eenduidig en makkelijk recept, maar het begint met bewustwording van de versnellingslogica, waartoe hopelijk deze blog een eerste aanzet geeft.
Het is belangrijk om af en toe écht de tijd en de rust te nemen voor zaken die er toe doen. Probeer eens bewust te vertragen. Geef een onderwerp of je collega’s eens al je onverdeelde aandacht en sta open voor echte interactie – luisteren en gehoord worden. Hoe vier je bijvoorbeeld met je collega’s verjaardagen? Neem er eens ongegeneerd de tijd voor. Of het succesvol afsluiten van een belangrijke klus, zet de persoon in kwestie eens in het zonnetje op een originele manier.
Een nieuwe impuls
Sta ook eens vaker stil bij de vraag wat je ook alweer met jouw talenten kwam toevoegen op je werk en geef ze een nieuwe impuls op een authentieke manier. Wie weet levert dit nieuwe en verassende interacties met collega’s op!
Maar het allerbelangrijkste is denk ik te zorgen voor een open mind zodat je weer verbaasd kan worden door kleine initiatieven of nieuwe mogelijkheden. Wees jezelf bewust van overtuigingen die je wellicht vast hebben gezet en durf er eens overheen te stappen. laat de controle van de doelmatige machine eens los en laat je verrassen door een nieuwe gedachte of aanpak.
Zo herinner ik me dat ik eens een verkoper op pad heb gestuurd met een cheque van 5.000 Euro om een klant te compenseren voor de ongemakken toen er iets mis was gegaan met een levering. Dit was compleet tegen de zuinige gewoonte in en ik moest de verkoper echt overtuigen dat het een goed idee was. Ik gaf hem de tip mee om de cheque zonder discussie aan het begin van het gesprek te overhandigen. Dit bleek een gouden greep, de klant was compleet verrast. Je raad het al, de verkoper kwam thuis met een mooie nieuwe order!
Wees vooral ook af en toe creatief met een opbouwend ‘protest’ tegen de dogma’s van de efficiënt ingerichte en doelmatige ‘werkmachine’. Wat zou er bijvoorbeeld gebeuren als je op maandagochtend in je dansoutfit van de zaterdagavond of je sportoutfit van de zondagmiddag op je werk zou verschijnen – bij wijze van spreken dan hè …!
Als we geen of weinig betekenisvolle ervaringen meer hebben ligt vervreemding van ons werk op de loer. De consequenties daarvan zien we volop om ons heen, zeker ook bij jonge mensen. Tijd voor bewustwording en actie!
Neem gerust contact met mij op als je wilt sparren over dit onderwerp of als je met een vraag zit.